سلیمان بن هشام امویسلیمان بن هشام اموی، از امویان قریش بود و به امید رسیدن به خلافت به جنگ مروان بن محمد رفت، اما شکست خورد. او بعد از پیوستن به شورشیان خارجی به سفّاح عباسی پناهنده شد، اما سفاح او را به سال ۱۳۲ ق به قتل رساند. ۱ - معرفی اجمالیسلیمان بن هشام بن عبدالملک بن مروان، از امویان قریش بود. وی در دمشق رشد کرد و در دوران حکومت پدرش به جنگ با رومیان رفت. زمانی که پدرش از دنیا رفت، ولید بن یزید وی را زندانی کرد، امّا وقتی که ولید به قتل رسید، از زندان آزاد شد. یزید بن ولید او را به فرماندهی در برخی جنگ‌ها منصوب کرد. هنگامی که مروان بن محمد روی کار آمد، سلیمان لشکری گرد آورد و به چشم داشت خلافت، به جنگ مروان رفت، امّا مروان او را شکست داد. سلیمان به ضحّاک بن قیس خارجی که در نصیبین بود و تعداد زیادی از بستگان و غلامانش همراه او بودند، پیوست. وقتی ضحّاک در سال ۱۲۸ ق کشته شد و فرماندهی یاران او به شیبان حروری رسید؛ سلیمان از یاران وی شد و با خواهر وی ازدواج کرد و در کنار او علیه مروان بن محمد جنگید، اما پس از غلبه مروان بر آنها شیبان حروری به سوی بصره عقب‌نشینی کرده و از آن جا به عمان پناه برد؛ سلیمان نیز با بستگان و اطرافیان خود به سِند رفت. هنگامی که سفّاح عباسی خلافت را به دست گرفت، سلیمان به او گرایید. سفّاح نیز به او امان داد، اما سرانجام سفّاح به قتل سلیمان فرمان داد و او کشته شد. ۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۴۱. |